Het verschil tussen de cijfers van het centrale register en die van de eilandautoriteiten is opvallend. Terwijl Madrid spreekt van honderden gevallen waarin de voorschriften zijn overtreden, heeft de Consell het slechts over een handvol daadwerkelijke overtredingen. Deze uiteenlopende gegevens duiden op meer dan alleen een meningsverschil over cijfers. De vraag of al deze vakantieappartementen zijn gecontroleerd, is complexer dan op het eerste gezicht lijkt.
Madrid en de Consell zijn het in het openbaar oneens over het aantal vakantieaccommodaties op Mallorca dat daadwerkelijk in strijd is met de geldende regels. Het Spaanse ministerie van Volkshuisvesting heeft tienduizenden adressen in het hele land als potentieel illegaal aangemerkt. Alleen al voor de Balearen worden enkele duizenden gevallen genoemd waarin geen of onvolledige NRU-toewijzingen zijn gedaan.
De Consell de Mallorca spreekt dit tegen met een bijna tegengesteld resultaat. Bij een controle van ongeveer 1.341 geregistreerde objecten werden slechts twaalf duidelijk illegale accommodaties geïdentificeerd – minder dan één op de honderd.
Sinds het koninklijk besluit 1312/2024 moeten vakantieaccommodaties een uniform registratienummer (NRU) en een kadastraal referentienummer hebben als ze op online portalen worden aangeboden. Veel adverteerders hebben de vereiste documenten nog niet volledig ingediend. Het ministerie interpreteert dit strikt: geen NRU, geen vergunning. De eilandraad ziet daarentegen vaak alleen een formele achterstand en niet noodzakelijkerwijs een illegaal gebruik.
Bijzonder problematisch zijn kortetermijnverhuur van enkele maanden, die officieel als langetermijnverhuur worden geregistreerd, maar in feite als vakantieappartementen worden gebruikt. Er zijn verhuurders die aangeven dat ze altijd alle vergunningen hebben gehad, maar dat de nieuwe registratie al maanden op zich laat wachten. Dergelijke gevallen vallen in een grijs gebied – ze zijn niet duidelijk legaal, maar ook niet onmiddellijk strafbaar. Het ministerie stelt nu centrale normen vast die in het hele land gelden.
De Consell benadrukt de lokale expertise die voortkomt uit jarenlange vergunningsprocedures, gemeentelijke besluiten en de kennis van de buren. Dit leidt tot een geloofwaardigheidsconflict.
Wie gelijk heeft, wordt uiteindelijk bepaald door een grondige beoordeling van elk afzonderlijk geval, wat tijd kost. Het is belangrijk op te merken dat cijfers op zich weinig zeggen als niet transparant wordt gecommuniceerd welke criteria zijn gehanteerd. Voor vakantiegangers en omwonenden zou transparantie van het grootste belang zijn, evenals minder politieke retoriek.
Bron: agentschappen
